Nog 1,5 week en dan gaan we

Nog 1,5 week en dan gaan we

Notaris

Voor de mensen die deze blog pas sinds kort zijn gaan lezen: welkom! Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, verhuizen Vincent en ik samen met onze dochters Lieke en Jasmijn heel binnenkort naar Noorwegen. Vandaag een nieuwe mijlpaal: we zijn bij de notaris geweest om de volmacht voor de overdracht van ons huis te tekenen. Gek idee dat je 5 minuten binnen bent, een handtekening zet en daarmee je huidige huis gewoon ‘weggeeft’ voor je gevoel. Zo’n volmacht moet tegenwoordig vanwege corona, maar wij zullen op de datum van de overdracht ook niet meer in het land zijn.

Afscheid nemen

Gisteren heeft Vincent een andere grote stap gezet in onze emigratie: zijn allerlaatste werkdag bij Kindcentrum Snijders. 11 mooie jaren heeft hij daar gehad en nu was het tijd voor afscheid. Vooral zijn foute grappen zullen gemist worden kreeg hij te horen. Voor hem voelde het gek om na zoveel jaren de deur achter zich dicht te trekken. Op naar een nieuw avontuur! En wat hij in Noorwegen voor werk gaat doen? Geen idee, er gaat vanzelf iets op zijn pad komen.

Ook Lieke heeft gisteren haar laatste schooldag en BSO gehad. Ook weer een gek idee dat van steeds meer dingen het de laatste keer is. Laatste keer naar school wandelen, laatste keer door het raam de klas binnen klimmen, laatste keer de AH aan de deur hebben. We proberen ons hier heel bewust van te zijn en de dingen die altijd zo gewoon waren in ons op te nemen. We hebben hier in Rijswijk immers mooie herinneringen en die zullen we koesteren.

Inpakken, inpakken, inpakken

In huis leven we inmiddels behoorlijk tussen de dozen. Wij vertrekken in principe, als de reisadviezen niet verder veranderen, op maandag 26 juli met de auto richting Duitsland. De verhuiswagen staat 2 dagen later voor de deur om ons hele hebben en houden in te laden. Ik probeer alles zo compact mogelijk in te pakken en wat we niet meer nodig hebben gaat niet mee. Marktplaats heeft volgestaan, de kringloop mag blij zijn met flink wat spullen van ons en Avalex hebben we (eigenlijk Vincent alleen) meerdere keren bezocht om de echte zooi naartoe te brengen. Het huis is het ene moment superrommelig en het volgende moment zit alles ineens in een verhuisdoos. Kasten zijn grotendeels leeg en steeds weer stellen we onszelf de vraag: gaan we dit de komende week thuis nog gebruiken? Gaan we dit tijdens de eerste weken (maanden?) in Noorwegen gebruiken? Is het antwoord 2x nee, hup in een verhuisdoos ermee.

Onzekerheid

En tenslotte de onzekerheid over onze reis naar Noorwegen. De situatie in Europa, maar vooral in Nederland, verslechtert. Landen worden weer strenger en wij willen het liefst via Duitsland, door Denemarken en dan in het noordelijkste puntje van Denemarken de boot pakken naar Kristiansand. Maar of dat gaat lukken, weten we nog steeds niet. We hebben nog steeds allerlei scenario’s geboekt staan en ik denk dat we eind volgende week pas onze definitieve route weten. Zoals gezegd willen we maandag 26 juli vertrekken, maar mocht één van deze landen de regels dusdanig aanscherpen, dan zullen we direct in de auto stappen. We zijn nu zo dichtbij, nu gaan we ons niet meer tegen laten houden! Ook niet bij de grens in Noorwegen, want Nederlanders die niet volledig gevaccineerd zijn, zijn nog steeds niet welkom. Tenzij je onder een uitzonderingsregel valt. Dat vallen wij, zoals wij het lezen op diverse websites, maar nu is het te hopen dat ze dat in Noorwegen ook vinden. Moet Vincent z’n charmes maar in de strijd gooien 😉

Lees ook hier deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4 van ons avontuur.