Ellen

Ellen

persoonlijk reisadviseur

Een huis, verwachtingen en verwondering

Time flies when you’re having fun. Of wanneer je emigreert met 2 kleine kinderen, dat kan ook. Het is inmiddels eind september, dus tijd voor een nieuwe update. Momenteel zitten we alweer een paar weken op een boerderij boven Grimstad. Een fijne plek waar we alle ruimte hebben. Er lopen wat paarden, katten (met kittens) en ergens hupst een verdwaald konijn rond. ‘s Ochtends worden we gewekt door de schapen van de buurman, terwijl de mist over de weilanden optrekt. Maar er is goed nieuws op huizengebied. We hebben vanaf 15 oktober namelijk een huurhuis!

Vegårshei

Het huis ligt in Vegårshei (spreek uit Weegorshei met een g als in het Engelse good), wie kent het niet? Het liefst hadden we direct een huis gekocht en we hebben nogmaals op een huis geboden. Helaas was de vraagprijs wat te hoog voor ons en daarom hebben we besloten eerst te gaan huren. Nu kunnen we op ons gemak een passend huis zoeken en kunnen de kinderen alvast starten op school en op de barnehage. Over 2 weken krijgen we de sleutel én komt ook direct de verhuiswagen met onze spullen. Wat een heerlijkheid! Eindelijk weer andere kleren aan, koken met onze eigen pannen en wat ander speelgoed voor de kinderen. Een paar dagen later komen ook mijn ouders over met onze katten, dus dan is het gezin van Adrichem weer compleet 😊

Plannen voor de komende tijd

Komende week staat in het teken van een bezoek aan de politie om ons te registreren in Noorwegen. Niet dat we allemaal tegelijk terecht kunnen, maar in november moeten we terug voor de rest.. En daarbij is het ook extra handig dat we in Stavanger verwacht worden, terwijl wij op zo’n 5 uur rijden daar vandaan gaan wonen. Maar goed, het is weer een stap verder. Ook gaan we op zoek naar een nieuwe auto. Onze huidige Mazda CX-5 bevalt nog heel erg goed, maar het invoeren van een auto is duur. Heel duur. En omdat we in een gebied gaan wonen waar het ’s winters flink kan sneeuwen, hebben we besloten hier een andere auto te kopen. Met 4WD en winterbanden er al bij. Over niet al te lange tijd komt één van ons naar Nederland gereden waar we onze huidige auto gaan verkopen. Mocht je nou interesse hebben, laat het dan zeker weten!

Verwachtingen

Toen we besloten om te emigreren naar Noorwegen, hadden we bepaalde verwachtingen. Verwachtingen van een nieuwe leefomgeving, maar ook van het missen van mensen en dingen uit Nederland. Van het wennen aan een andere taal en andere gewoontes. Nu we hier inmiddels 2 maanden zijn, leren we steeds meer over het land. En die verschillen maken deze stap juist zo leuk en interessant. Een paar voorbeelden 😉

  • In Nederland doe je boodschappen bij de AH, Jumbo, Plus of een andere supermarkt. Iedere supermarkt verkoopt A-merken en z’n eigen huismerk. Hier in Noorwegen heb je ook verschillende supermarken (Kiwi, Rema 1000, Meny), maar allemaal verkopen ze exact hetzelfde. Dezelfde A-merken, dezelfde huismerken. Alleen de prijs verschilt soms iets. En het assortiment taco-producten is enorm, aangezien het hier op vrijdag taco-dag is. Oh en op zondag Grandiosa-dag (een merk pizza).

  • Waar we in Rijswijk verwend waren met een superzuinig huis waar het het hele jaar door rond de 20 graden was, moeten we hier ’s ochtends eerst de houtkachel aan doen. Brr.. Het eerste bericht van de mensen waar we het huis van huren was niet welke namen er op het contract moesten, maar of we 20 oktober 6 pallets hout geleverd willen krijgen voor de houtkachels. Even wennen haha.
  • Nog wat over het boodschappen doen. Op zondag zijn er maar een aantal supermarkten open en dan zijn de winkels ook nog niet eens helemaal open. Er is namelijk een wet in Noorwegen dat een winkel die op zondag open is, maar een bepaalde oppervlakte mag hebben. Naast de gewone supermarkt zit daarom vaak de zondagswinkel met een kleiner assortiment. Je kijkt ook zo de gewone winkel in, maar daar mag je absoluut niet naar binnen.

  • In Nederland ging Jasmijn naar de kinderopvang en in haar tas van de opvang zaten standaard wat schone kleertjes, voor je weet maar nooit. Hier in Noorwegen zijn hele lijsten te vinden wat kinderen voor de barnehage nodig hebben. In de winter is dit: wollen ondergoed, dan een fleece of wollen broek en shirt en daaroverheen een buitenpak. Voor de verschillende seizoenen heb je ook andere buitenpakken. Gevoerde laarzen, gewone laarzen, buitenschoenen, maar ook schoenen voor binnen. Wollen wanten en waterdichte wanten. Meerdere soorten mutsen, sjaal, oh en het regenpak niet te vergeten. Ons eerste winkeluitstapje om deze spullen aan te schaffen was ik dan ook lichtelijk overprikkeld van alle indrukken en de keus aan producten. Een simpel spijkerbroekje met trui is zoooo Nederlands.
  • En onze laatste ontdekking hadden we gisteren tijdens het gesprek bij Lieke d’r nieuwe school. Sowieso namen de leerkrachten en rector alle tijd voor ons wat heel prettig was. Maar halverwege het gesprek vroeg de rector ineens of wij ook jagen. Ehm, pardon? Ook dat is typisch Noors. Woon je een beetje in het binnenland, dan jaag je. Hoe graag we ook willen integreren, dat slaan wij toch nog even over.

Zo, dat was weer een behoorlijke update. De volgende update zal vanuit ons nieuwe huis zijn! Lees ook hier deel 1deel 2deel 3, deel 4, deel 5, deel 6 en deel 7 van ons avontuur. Ha det!

Nieuwste blogs

Deel deze blog

Op reis met Natuurlijk Op Reis?

Eén reactie

  1. Elanden jagen is wel echt heel inheems. En het scheelt je heel veel geld aan vlees inkopen. Maar, ik snap dat je nog geen elk in je schuur kan villen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde blogs